Polędwiczka faszerowana suszonymi pomidorami,szpinakiem i oliwkami na tagliatelle z porem i brokułami

  Co byście powiedzieli na świąteczny obiad w śródziemnomorskim stylu... pyszny obiad, lub ciekawa kolacja na wyjątkową okazje. Polędwiczka wieprzowa delikatnie doprawiona rozmarynem i czosnkiem, suszone pomidory, oliwki liście młodego szpinaku, same dobre rzeczy. Do tego tagliatelle z porem i brokułami w śmietanie, tego nie można nie lubić. Próbujcie tego ciekawego połączenia od Kowalskiego

Polędwiczka faszerowana suszonymi pomidorami,szpinakiem i oliwkami na tagliatelle z porem i brokułami

Dla 4 osób:

• Jedna polędwiczka około 500g
• 4-5 pomidorów suszonych z oliwy
• Kilka zielonych oliwek
• Garść świeżego szpinaku
• dwa ząbki czosnku
• Paczka jajecznego tagliatelle
• Brokuły około 500g
• Por około około 150g
• Śmietana 18% 300g
• Sól, pieprz, rozmaryn
• Oliwa z oliwek

  Polędwiczkę myjemy, suszymy i rozcinamy lekko wzdłuż, delikatnie rozbijamy dłonią lub tłuczkiem. Solimy, pieprzymy środek, pokrojone w paski suszone pomidory układamy na środku wzdłuż, na nie przekrojone na pół oliwki, liście świeżego szpinaku i posiekane ząbki czosnku. Mięso zwijamy zgrabnie w roladę i związujemy dratwą raz wzdłuż i kilka razy robimy pętelki w poprzek, przyprawiamy z wierzchu solą pieprzem i rozmarynem. Rozgrzewamy piekarnik do 180'C. Na rozgrzaną dużą patelnie wlewamy odrobinę oliwy i równo na złoto brązowy kolor obsmażamy z każdej strony. Następnie wkładamy na blachę i do piekarnika na 15 minut. Gotowe po wyjęciu dajcie mięsku chwilą odpocząć, zdejmijcie dratwę i pokrójcie na kawałki.

Umyte i porozdzielane na różyczki brokuły obgotowujemy przez 2 minuty w osolonej wodzie, następnie cedzimy i schładzamy w zimnej wodzie by zachowały kolor. Pora myjemy i kroimy w półtalarki. Tagliatelle gotujemy w osolonej wodzie al dente (najlepiej w momencie gdy mięso ląduje w piecu). Na dużej patelni lub rondlu rozgrzewamy 2 łyżki oliwy z oliwek i dodajemy pora, smażymy mieszając jakieś 1-2 minuty, gdy się zeszkli dodajemy brokuły i delikatnie mieszamy, dolewamy śmietanę, przyprawiamy do smaku solą i pieprzem. Do gorącego sosu wkładamy ugotowane tagliatelle, chwilę razem gotujemy i serwujemy na talerzu, razem z plastrami faszerowanej polędwiczki.

Zakwas na Żur

  Wielkanoc za tydzień więc czas na żur. Święta bez żurku czy barszczu są raczej średnie. Można kupić gotowy zakwas, ale zrobić go samemu i potem zaserwować gościom na świąteczny stół to jest to. Normalnie prestiż w stylu wintydż ;) pełną gębą. Zrobienie zakwasu jest bardzo proste i nie wymaga wysiłku ani czasu na przygotowanie (jedynie 4-7 dni na zakiszenie). Mamy tydzień do świąt więc do roboty.

Zakwas na Żur

Na duży żurek:

• Około pół szklanki mąki żytniej (ja użyłem tej z otrębami)
• Pół litra letniej przegotowanej wody
• Dwa lekko zmiażdżone ząbki czosnku
• Ziele angielskie około 4-5 ziaren
• Liść laurowy 2-3 sztuki
• Opcjonalnie skórka lub piętka żytniego chleba na zakwasie (naturalnego)

  Sprawa jest banalna na targu lub w markecie kupujemy mąkę żytnią lub płatki żytnie i je mielimy. Czosnek obieramy i lekko zgniatamy nożem. Przegotowana wodę studzimy. Do dużego słoika lub innego naczynia szklanego lub kamionkowego wlewamy wodę i dodajemy mąkę. Mieszamy drewnianą łyżką, dodajemy pozostałe składniki. Wszystko zakrywamy ściereczką bawełnianą lub ligniną, ja użyłem ręcznika papierowego i spinamy gumką lub związujemy sznurkiem czy nicią. Odstawiamy w ciepłe miejsce żeby się ukisiło na 4-7 dni, im cieplej tym szybciej się ukwasi (kuchnia jest optymalnym pomieszczeniem). Potem używamy do barszczu lub żuru.

  Jeśli pojawi się pleśń to należy ją zebrać i wyrzucić zakwas nadal nadaje się do użycia. Można zrobić z mąki pszennej też się ukisi, ale żytnia jest bardziej tradycyjna. Jedni mówią, że barszcz to z zakwasu pszennego, a żur z żytniego. Jedno jest pewne żurki są różne, ale wszystkie mają swoje korzenia na śląsku.